Pędy kwiatowe łuskiewnika różowego wynurzające się spod ściółki są jednym z symboli potwierdzającym obecność wiosny. Łuskiewnik różowy zakwita zwykle w marcu. Nazwa tego gatunku pochodzi od jego liści, które zostały zredukowane do małych bezzieleniowych, białawych łuseczek pozbawionych chlorofilu.

Zredukowanie liście pozbawione chlorofilu nie pozwalają na przeprowadzenie procesu fotosyntezy przez tę roślinę. Dlatego substancje odżywcze, sole mineralne, a także wodę pobiera z korzeni drzew i krzewów.

Czerpanie korzyści z innych organizmów przez łuskiewniki nie kończy się na podkradaniu substancji pokarmowych. Do zapylania kwiatów, jak większość roślin wykorzystują owady, a ich nasiona roznoszone są przez mrówki oraz ślimaki.